Przerwanie leczenia było najczęściej spowodowane infekcjami (szczególnie zakażeniem CMV) i inwazjami (u 39% pacjentów w grupie placebo w porównaniu z 14% pacjentów w grupach letermowiru). Analizy zmiennych bezpieczeństwa, w tym wartości laboratoryjne i wyniki badań EKG (np. Wydłużony skorygowany odstęp QT) podczas 12-tygodniowego okresu badania, nie wykazały klinicznie istotnych tendencji charakterystycznych dla letermowiru. Dyskusja
W tej drugiej fazie badania profilaktycznego doustny letermowir w dawkach 120 mg i 240 mg raz na dobę, w porównaniu z placebo, był skuteczny w zapobieganiu replikacji CMV u biorców allogenicznych przeszczepów komórek hematopoetycznych. Czytaj dalej Letermovir do profilaktyki cytomegalowirusa w transplantacji komórek hematopoetycznych AD 8
Częstość wykrywania gruczolaka i ryzyko raka jelita grubego i śmierci AD 8
Jednak inne czynniki, takie jak kompletność usuwania polipów, mogą być zaangażowane. 32 Jeśli lekarze z mniejszym wykrywalnością gruczolaka są również mniej podatni na całkowite usunięcie polipów, wzrost późniejszego ryzyka raka wśród ich pacjentów może być po części spowodowany niekompletnością. raczej w przypadku resekcji, niż samego zmniejszenia wykrywania. Wyższe wskaźniki wykrywania gruczolaka mogą również prowadzić do częstszego nadzoru. Czytaj dalej Częstość wykrywania gruczolaka i ryzyko raka jelita grubego i śmierci AD 8
Terapia o niskiej intensywności u dorosłych z chłoniakiem Burkitta
Chłoniak Burkitta jest agresywnym chłoniakiem z limfocytów B, który występuje u dzieci i dorosłych i jest w dużej mierze uleczalny przy zastosowaniu intensywnej i toksycznej chemioterapii. Obecne terapie są mniej skuteczne i powodują bardziej poważne działania niepożądane u dorosłych i pacjentów z niedoborem odporności niż u dzieci. Metody
Badaliśmy leczenie o niskiej intensywności, obejmujące wlewany etopozyd, doksorubicynę i cyklofosfamid z winkrystyną, prednizonem i rytuksymabem (EPOCH-R) u pacjentów z nieleczonym chłoniakiem Burkitta. Przetestowano dwa schematy EPOCH-R: standardową kombinację dawek u pacjentów nie leczonych ludzkim niedoborem odporności (HIV) (grupa DA-EPOCH-R) i krótką kombinację krótkich dawek z podwójną dawką rytuksymabu w wirusie HIV. Czytaj dalej Terapia o niskiej intensywności u dorosłych z chłoniakiem Burkitta
Bevacizumab plus radioterapia-temozolomid dla świeżo zdiagnozowanego glioblastoma AD 10
Inne wskaźniki prognostyczne glioblastoma (np. Stan chirurgiczny, status sprawności Karnofsky ego, wiek i klasa analizy partycjonowania rekursywnego) również nie przewidywały przeżycia, wyniki były zgodne z wynikami z poprzednich badań.21 Dodanie bewacizumabu do standardowej radioterapii – leczenia temozolomidem jako leczenia pierwszego rzutu w leczeniu glejaka badano również w badaniu III fazy z randomizacją, kontrolowanym za pomocą placebo, Radiation Therapy Oncology Group (RTOG) -0825. Badanie to wykazało podobną tendencję do poprawy przeżycia wolnego od progresji (współczynnik ryzyka, 0,79; 95% CI, 0,66 do 0,94, P = 0,007), z 3,4-miesięcznym wydłużeniem przeżycia wolnego od progresji, chociaż różnica nie była znacząca. zgodnie z wcześniej określonym poziomem alfa (P <0,004). Czytaj dalej Bevacizumab plus radioterapia-temozolomid dla świeżo zdiagnozowanego glioblastoma AD 10